วันพฤหัสบดีที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2553

ศีล 8....พฤหัสฯ 15 เมษายน 2553

          เหมือนเดิม...ตื่นมาก็เตรียมตัวทำวัตรเช้า ไปโบส์เก่า (สายกว่าคนอื่นๆ เหมือนเดิม) พระเริ่มสวดแล้ว เข้าประจำที่ กราบพระพุทธ พระสงฆ์ นั่งสวดมนต์ไปเรื่อยๆ จนจบต่อด้วยการนั่งวิปัสสนาฯ สำหรับวันนี้การนั่งวิปัสนาฯ ดีกว่าเมื่อวานคือมีหลักเกณฑ์ในการปฏิบัติมากขึ้น จากที่แต่ก่อนงมทางตลอด แต่วันนี้รู้หละว่าต้องไปทางไหน!! ที่จะทำให้เราเข้าถึงการวิปัสนาฯ นิ่ง สงบ แต่มีสติ ก็ยังไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่ แต่รู้สึกสบายใจตอนนั่งสมาธิ ความรู้สึกไม่น่าเบื่อเหมือน 2 วันที่ผ่านมา เวลาสติหลุดลอยไปกับหนู หมายถึง หนูวิ่งเข้ามา ก็ตั้งสติใหม่ จังหวะจะสะดุดนิดหน่อย ตั้งใจฟังเสียงรอบตัว...ให้เปรียบก็เหมือนเด็กกำลังหัดยืน ยืนแป๊ปเดี่ยวก็ล้ม ประมาณนั่นเลยหละ เด๊ะเลย 5555....."พอ สมควรแก่เวลา" เสียงของพระอาจารย์อ๊อด  แล้วก็ต่อด้วยแผ่เมตตา จบพิธีตอนเช้า
        บรรยากาศข้างนอกยังไม่สว่างซะทีเดียว พระอาจารย์อ๊อดถามว่า ตกลงวันนี้กลับใช่ไหม!!...ก้มหน้าเลยเรา แม่บอกว่าจะขออยู่ต่ออีกสักวัน เค้ายังไม่อยากกลับ ตามใจเค้า อยู่เกินดีกว่าอยู่ขาดกว่าที่ตั้งใจไว้!! พระอาจารย์บอกว่าดีแล้ว จะได้ปฏิบัติต่อ แล้วพระอาจารย์ก็ออกบิณฑบาตร กิจประจำของสงฆ์
        10 โมง นัดกับพระอาจารย์แมวไว้ ที่ลานร่มไทร เพื่อทบทวนบทเรียน มีน้องตา อีกคนที่ร่วมเรียนนี้ด้วยเป็นรวม 2 คน ก่อนปฏิบัติก็นั่งสนทนากันกับพระอาจารย์แมวไปเรื่อยๆ สบายๆ เหมือนทำความรู้จักลูกศิษย์เพื่อแก้ให้ตรงจุด (คิดว่างั้นนะ) เพราะท่านจะแนะต่อว่าคนนี้ทำงี้นะ ส่วนคนนั่นทำงั้นนะ ถามไป ท่านตอบมา ให้หายสงสัยได้เยอะเลย (ท่านบวชมานานเกือบ 20 ปีหละ ถึงรู้เยอะ แต่จริงๆ อายุ 38 เอง เคร่งมาก ทานมื้อเดียว) คุยก็ไม่เครียด หัวเราะสนุกสนานดี ไม่เหมือนเมือวานเกรงๆ เกร็งๆ ก็ไม่เคยคุยกะพระนานนี่!.....สมควรแก่เวลาก็ปฏิบัติเดินจงกรม นั่งสมาธิ พระอาจารย์แมวบอกให้เราต้องนั่งวัน 45 นาทีทุกๆ วัน เฮ้ออ จะทำได้ไหมเนีย!!..เพราะจริตโทสะและจิตลิงตัวนี้ แรง น่ากลัว (จริงๆ) ออ เป็นคนทุกข์ง่ายด้วย 55555...  พระอาจารย์แมว สอน และให้สติเยอะจริงๆ (สมแล้วที่ท่านฯ เป็นพระอาจารย์สอนและเผยแพร่การปฏิบัติฯ)...ช่วงบ่ายวันนี้ฝนตกด้วย คิดว่าจะตกหนัก มืดฟ้ามัวดินเชียว เอาเข้าจริงๆ ตกไม่ถึง 3 เม็ด ได้มั่ง.....ปฏิบัติถึง  4 โมงเย็น หลังฝน(ตก 3 เม็ด) หยุดก็ได้เวลากวาดลานวัด  ช่วยพระอาจาย์แมวกวาดลานต้นไทร  เหนื่อยสุดๆ ไม่เคยบ้าพลังขนาดนี้ 5555 แล้วก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวมาทำวัตรเย็น..(เหมือน.....เมื่อวาน)
       วันนี้รู้สึกง่วงมากกกกกกคงเพลียเพราะความบ้าพลังกวาดลานวัดแน่ๆ.....นอนดีกว่า....หลับสนิทจริงๆ รู้สึกตัวอีกที เพราะฝนตก(อย่างหนัก) ประมาณเที่ยงคืนได้มั่ง ไฟดับอีกแต่ดีหน่อยที่ไม่ร้อน อากาศค่อนข้างจะเย็นๆ ด้วยซ้ำ......หลับต่อ (หลับสนิทนี่มันมีความสุขจริงๆ นะ)...  :)) 

 
............................**............................
 
 
ศีล 8 ...วันศุกร์ที่ 16 เมษายน 2553
 
 
           02.50 น.ไม่อยากตื่นเลย รู้สึกยังง่วงอยู่เลยอะ (เฮ้อออ ยาวๆ) นอนหลับสนิทมันมีความสุขจริงๆ อาบน้ำ แต่งตัว ไปทำวัตรเช้า  
            เดินค่อนข้างลำบากถนนแฉะ ๆ ลื่นๆ สายเหมือนเดิม ไฟดับตั้งแต่เมื่อคืน วันนี้เลยต้องจุดเทียนพรรษา(ใหญ่)แทนแสงนีออน บรรยากาศดีมาก นึกถ้าพกกล้องมานะ ได้ภาพที่ได้ฟิวส์แน่ๆ เพราะมันแสงสวยอะ!! แต่คนถ่ายไม่มีฝีมือก็เท่านั่น 555  วันนี้มีความสุข กับการนั่งวิปัสสนามากๆ เวลาผ่านไปแป๊ปเดียว ประมาณ 45 นาที วันนี้ความคิด(หนู) ก็มีแว๊บเข้า แว๊บออก เวลาความคิด มันแว๊บเข้ามาเรารู้ แต่ไม่ต้องสนใจมันหนูนั่น (พระอาจารย์บอกไว้) ให้รู้สึกอยู่กับความเคลื่อนไหวของกาย เรียกว่า รู้รูป-รู้นาม (มีการทำการเคลื่อนไหวของมือทั้งสองข้างเพื่อสร้างจังหวะ ปฏิบัติแบบนี้เป็นสายของหลวงพ่อเทียน) รับรู้การเคลื่อนไหวของร่างกาย หนูจะหายไปเอง จริงๆ มันเป็นอย่างนั่นจริงๆ....หูก็ฟังเสียงรอบๆ ตัว (ช่างมีความสุขจริงๆ) อากาศเย็นสบาย.....สมองปลอดโปร่ง สงบดีจริงๆ ทุกอย่างนิ่ง เบา แต่ได้ยินเสียงรอบตัวพร้อมรับรู้การเคลื่อนไหวของมือที่จับจังหวะ ไปเรื่อยๆ...."พอ สมควรแก่เวลา"เสียงของพระอาจารย์อ๊อด
            วันนี้ สมควรแก่เวลาของการบวชชีพราหมณ์ ต้องลาจากศีล 8 (เรียกเต็มๆ ว่าอะไร) ก่อนที่พระอาจารย์อ๊อดจะออกไปบิณฑบาต ทั้งๆ ไฟยังดับแต่ฝนหยุดแล้ว ก็ให้ว่าตาม (โดยไม่รู้ความหมาย) เสร็จพิธีฯ จากนั่นก็ถวายปัจจัย แล้วก็แยกย้ายไปทำภาระกิจของตัวเอง เราก็เข้าครัว ช่วยแม่ชี ทั้งๆ ไฟยังดับ ฟ้าก็ยังมืด ต้องจุดเทียนเล่มเล็กในครัว อะอะ วันนี้มีแขกมาเยี่ยมมาเยียน เสียงเจ้าหลง (หมาวัด) เห่าไม่ยั้งเลย กลัวจะไม่รู้หรือไงว่าแกเห่า งูเหลียม...เออ ฉันรู้แล้ว  แมชีบอกว่า ขาเราเล็กกว่าอีก  (หุหุ มีแอบปลื้ม) แสดงว่ามันคงจะไม่ใหญ่เท่าไหร่ 55555 ว่าไปนั่น มันอยู่ใต้ตู้เก็บอาหาร อะจึ้ยยยย แต่สำหรับที่นี่ ปกติเลยหละ ฝนตก งูเหลี่ยมจะออกมา หลายปีก่อนที่เคยมา ก็เจอแบบนี้หละตัวใหญ่ด้วย แต่ครั้งนี้ไม่เห็นมันหรอก มันไม่กล้าออกมา มันคงอาย เอ้ยยกลัวเจ้าหลงงับมัน เล่นนั่งเฝ้า นอนเฝ้ากันหน้าตู้เลย
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น